viernes. 19.04.2024
La opinión de
Félix Caballero Wangüemert

Félix Caballero Wangüemert

Félix Caballero Wangüemert naceu en Logroño (La Rioja) en 1967. Vive en Galicia desde 1991. Doutorouse en Investigación en Comunicación cunha tese sobre o humorista gráfico Xaquín Marín. É ademais licenciado en Ciencias da Información (Xornalismo) e gradado en Ciencias da Linguaxe (con mención en Filoloxía Galega). Traballou como xornalista en “El Correo Gallego”, “Riadevigo.com” e “España Exterior”. Ten publicado artigos de investigación sobre o humor en libros colectivos e revistas especializadas. É tamén autor de dez libros –cinco en castelán e cinco en galego–, entre os que destacan “O humor en cadriños” e “O humor en cadriños II” (ambos os dous de entrevistas con humoristas gráficos galegos), “O humor galego alén da retranca”, “Xaquín Marín. Arte e compromiso no humor gráfico galego” (adaptación da súa tese de doutoramento), “Falemos de caricatura” (unha longa entrevista a Siro) e “Jesús, humorista” (un ensaio sobre o sentido do humor na figura de Xesús de Nazaret). Ademais ten no prelo o libro “A retranca. Un intento de clarificación”.

Miguel Ángel

Houbo un tempo en que cando un falaba de Miguel Ángel non o facía do pintor, senón dun futbolista, igual que cando, vinte anos despois, un falaba de Roberto Carlos non o facía do cantante, senón doutro futbolista.

Da existencia de Deus

Falando hoxe cuns amigos, un deles salientou que xa Nietzsche demostrara que Deus non existe. A súa filla, que estaba ao seu carón, remachou a cousa engadindo que non o fixera só o filósofo alemán, senón tamén moitos outros, mesmo antes ca el.

¿Papá Noel o Santa Claus?

Llega la Navidad y muchos niños y mayores esperarán esta Nochebuena la venida de Papá Noel. ¿Por qué decimos Papá Noel en España y, sin embargo, en EEEUU dicen Santa Claus? Vayamos por partes. 

Feliz final del otoño

 Estoy acostumbrado desde hace tiempo a que, cuando le deseo a alguien “feliz Navidad”, muchos me respondan “felices fiestas”

Concha Velasco

Morreu Concha Velasco, “a artista total”, como a ten chamado a prensa estes días. E érao. Alén do seu talento, o que máis destacaba nela era a súa versatilidade. Fíxoo todo, e todo ben. Foi bailarina (como tal comezou), actriz, cantante e presentadora. Actuou en revista, teatro, cine e mais televisión. E brillou tanto na comedia como no drama.

Castelao

Hai xa algúns anos disto. Camiñaba un día pola rúa Pi i Margall de Vigo cando no escaparate dunha tenda vin unha figuriña de cerámica de Castelao cun carteliño que dicía: “Vendido”. Pareceume un paradoxo, porque se houbo unha persoa en Galicia que nunca se vendeu, esa foi o autor de Cousas.

Sentido común

Siempre he pensado que los gallegos tienen –tenemos: yo soy gallego de adopción desde hace más de 30 años– mucho sentido común. Es una de las cosas que más admiro en ellos y que creo que los coloca por encima de otros pueblos en determinadas circunstancias, como, por ejemplo, la coyuntura política que vivimos en España en los últimos años. 

A choiva

En Compostela a choiva é arte. E en Galicia toda. Ou era. Pero diso –dese “era”– falarei logo. Agora permítanme falar do da “arte”. En Compostela chove –ou chovía– tan ben que cando García Lorca escribiu os Seis poemas galegos, nun deles non puido menos que poetizar esa choiva. Falo do titulado “Madrigal á cibdá de Santiago”, que comeza: “Chove en Santiago, meu doce amor”.

Joan Bautista Humet

Préstame recuperar a memoria de Joan Bautista Humet, de cuxa prematura morte, aos 58 anos, vanse cumprir 15 o 30 de novembro. Foi, sen dúbida un dos mellores cantautores españois de sempre, á sombra –iso si– de Joan Manuel Serrat, Luis Eduardo Aute ou Víctor Manuel.

Decentes e indecentes

Leo en la prensa que son muchos los que le reclaman a Israel que, en su legítima respuesta al terrorismo de Hamás, respete el derecho humanitario internacional. Pero ¿alguna vez, en alguna guerra, algún bando lo ha respetado? A veces oigo también hablar de “crímenes de guerra”, pero ¿no es la guerra en sí un crimen, un genocidio, una sucesión terrible de crímenes contra la humanidad? Sin duda, la guerra es (...) 

Edith Stein y Simone Weil

El pasado mes de agosto se cumplieron 80 y 81 años, respectivamente, de las muertes de Simone Weil y Edith Stein, dos de las filósofas más relevantes del siglo XX, cuyos pensamientos no deben ser olvidados y cuyas biografías merece la pena comparar, porque encontramos similitudes llamativas. En este tiempo de empoderamiento de la mujer –aunque a veces la ideología de género desplace e incluso mate al verdadero feminismo– su ejemplo puede y debe inspirarnos tanto a las mujeres como a los hombres.

Abba

Lo esencial y revolucionario del cristianismo es la idea de que Dios es amor. En otras religiones también se insta a los fieles a ser buenas personas, a no hacer el mal, incluso a hacer directamente el bien –no tanto a amar, y mucho menos a los enemigos–, mas en ninguna encontramos esta idea de que Dios es amor, pero literalmente. No se trata de una metáfora. Así se explican la Santísima Trinidad y la Sagrada Familia: tres personas amándose mutuamente en los dos misterios.

Galaico-portugués

Leo nunha páxina web que o portugués procede do galaico-portugués. O galaico-portugués non existiu nunca como idioma. Quero dicir que nunca houbo unha lingua que se chamase galaico-portugués. Galaico-portugués é un termo inventado polos lingüístas portugueses a finais do século XIX, cando se descubriron as cantigas medievais e veron que os autores eran tanto da Portugal contemporánea como de Galicia, é dicir, de aquén-o-Miño como de alén-o-Miño.(...)

Los 80 de Julio Iglesias

Julio Iglesias acaba de cumplir 80 años. Sí, nuestro cantante más internacional es ya octogenario. Puede sorprender, pero en realidad tiene la edad que le toca: Raphael también cumplió 80 años en mayo y Serrat los hará en diciembre. Y Mick Jagger los hizo en julio. McCartney tiene, incluso, uno más y John Lennon cumpliría en octubre 83. La vida sigue igual, como decía Iglesias, pero pasa inevitablemente.

Faemino y Cansado

Ayer viernes, 22 de septiembre, estuvo viendo en el teatro García Barbón de Vigo a Faemino y Cansado actuar en directo, que no en vivo, porque, aunque ahora la RAE lo acepta (a la Academia últimamente le vale todo), “en vivo” es un calco semántico del inglés (live). 

Pepe Domingo Castaño

Morreu Pepe Domingo Castaño e fíxoo dun xeito inagardado e sorprendente, por unha infección de gorxa que derivou nunha septicemia. Non o coñecín pesoalmente, mais sempre –desde que eu era un neno e o descubrín na televisión– me pareceu unha persoa próxima e entrañable.

Verbenas

As verbenas e as orquestras, as orquestras e as verbenas –tanto montan, montan tanto: dicir verbenas é dicir orquestras, e viceversa– teñen desde hai moito tempo unha grande importancia en toda España, disque especialmente no Levante, mais de seguro que en ningures como en Galicia. Este foi un dos aspectos sobre a idiosincrasia dos galegos que descubrín axiña cando vin vivir aquí. Seica hai unhas 400 orquestras en toda a comunidade autónoma, con case 6.000 actuacións todos os anos nas preto de 4.000 parroquias.

Víctor Jara

Se cumplen ahora 50 años del golpe de Estado de Augusto Pinochet en Chile que puso fin al proyecto socialista de Salvador Allende. Con este motivo se está hablando mucho de este, que se pegó un tiro en la cabeza en el Palacio de la Moneda para no rendirse, y de aquel, que si Allende sobrevivía al bombardeo de La Moneda, tenía previsto asesinarlo haciendo caer el avión en el que le ofrecería irse al exilio. 

Aqueles pubs da zona monumental de Santiago

Agora que Santiago se converteu nun insufrible parque temático xacobeo, quero –como desagravio, talvez– lembrar algún aspecto atractivo da Compostela doutro tempo. Gustaríame falar das cuncas do Franco das décadas de 1970 e 1980 –o outro rallye París-Dakar–, pero tería que inventar, pois non as coñecín, xa que non foi ata 1991 cando cheguei a traballar e a vivir na cidade. Falarei, mellor, dos pubs da zona monumental nos anos 90, verdadeira era de ouro destes estabelecementos, aínda que os primeiros se fundaran na década de 1970.

San Xoán

Hoxe foi San Xoán. Digo “foi” porque cando se publique isto probablemente será xa mañá. San Xoán é unha festa moi popular en toda España e, sen dúbida, un dos santorais máis prolíficos, pois case que todos temos un avó, un pai, un tío, un irmán, un fillo, un sobriño ou un neto a quen felicitar este día, se é que non somos nós os felicitados. Juan é un dos nomes máis comúns en España: o sexto en 2022, segundo o INE.