domingo. 07.12.2025
La opinión de
Joan Ribot

Joan Ribot

Joan Ribot Margarit naceu en Sabadell en 1958. Vive en Galicia dende 1981. É Licenciado en Dereito pola Universidade Central de Barcelona e Master en Emigración e inmigración, aspectos xurídico-económicos e procesos de integración socio-laboral pola Universidade de Vigo. Forma parte do Corpo Técnico da Seguridade Social e do Corpo Superior da Administración Xeral da Comunidade Autónoma de Galicia; e colaborou en “El Correo Gallego” durante máis de vinte anos, escribindo numerosos artigos.

O País de Nunca Xamais

A penúltima vez que fun o dentista no 2020 tiveron que sacarme tres moas en tres sesións diferentes, deixando quince días entre cada unha para que me relaxara.

Competitividade ou cohesión social?

ChatGPT Image 22 nov 2025, 23_50_14
O pasado 17 de outubro, a Rede Europea de Loita contra a Pobreza (EAPN- España), coincidindo co Día Internacional da Pobreza, celebrou un acto no que se deu conta da situación deste grave problema.

Grazas, Tota

Reconstrucción de IA. DL-G.
O pasado 6 de outubro deixounos Tota, a quen tiven a sorte de coñecer en 2010 cando veu a vivir a Santiago desde Montevideo con 86 anos.

Cativos e velliños

A ponte entre xeracións: risas, aprendizaxes e a sabedoría do camiño percorrido. Un instante que nos lembra a riqueza da convivencia interxeracional nun pobo galego.
A visión que teñen os cativos e os velliños de se mesmos e do que lles arrodea non ten nada que ver, pois a madurez non se adquire de súpeto.

Historias de Afganistán

O outro día tiven a sorte de tomar un café con Amira, que en árabe significa princesa. Nada en Afganistán, chegou a Galicia para estudar.

Meu amigo gaiteiro

Hai uns días presentáronme a Xurxo, quen pasou varios anos tocando en Santiago no Arco de Xelmírez -o cal permite pasar da Praza da Inmaculada ao Obradoiro-.

Oráculos e esfinxes

O outro día meu veciño Xurxo, profesor de Historia, tentou explicarnos o que era unha esfinxe como se lle fora a vida. 

Bico de xeado

Ao recoller ás miñas irmás no aeroporto de Labacolla o 3 de agosto pasado, o primeiro que lles dixen, emocionado, foi que “Esta viaxe xa a fixen varias veces”; pois tiña bastante pensado o plan dos días que pasaríamos xuntos. 

Paisaxe humana

Contemplar a paisaxe é moi sa porque o contacto coa natureza enriquece. Igual que interactuar coas persoas que temos ao carón en cada momento. Por que?: porque ámbalas dúas permítennos movernos na realidade que vivimos e somos.

O País de nunca xamais

As persoas e os pobos que saben celebrar son máis felices. Quen celebra sabe poñer en primeiro plano ao mellor da vida, poñéndoo no centro; e relegar e empequenecer o que saíu mal, depositándoo nun lugar difícil de atopar.

Volver a empezar

O pasado día 26 o Tribunal Constitucional avalou a constitucionalidade da lei de Amnistía cunha maioría do 60% dos votos.

Vai de cine

Meu amigo Xosé leva traballando trinta anos nunha empresa de consultaría do sector audiovisual que dende 2020 tamén se dedica á produción de películas.

Informe da pobreza en España

No Informe El Estado de la Pobreza que EAPN- España (Rede Europea de Loita contra a Pobreza e a Exclusión social) presentou a semana pasada, analízanse os datos da última Enquisa de Condicións de Vida, correspondentes ao ano 2024, a cal utiliza indicadores homologados na Unión Europea.

Gota fría

Ao chegar a El Prat dende Labacolla o plan inicial de achegarme a Sabadell en taxi mudou de súpeto porque, aos cinco minutos de collelo, meu irmán Albert chamoume para dicirme que fora á universidade -onde estaba- para ir xuntos a Sabadell no seu coche. 

Paseando con Laura

Cando nos achegamos á súa casa, Sonia non tiña comezado a preparar as comidas porque estaba tentando montar unha maceteira vertical que tiña mercado en Ikea, sen dar feito.

Viva a radio!

Visto o que pasou o luns coa caída da rede eléctrica, hai que facerse cunha radio con pilas como as de antes para saber que está pasando.

Imaxes falantes

Os sucesos que estamos a lembrar estes días, vendo a Xesús morrendo na Cruz, pasaron hai dous mil anos. As imaxes dos protagonistas desta historia, que pasaron polas nosas rúas, son arrepiantes. Aínda que a escena final, como nas boas películas, acaba ben.

Lecer nocturno

Na charla que Martín, policía local, deu no Colexio M. La Estila comezou dicindo que sempre se cometen os mesmos erros e as veces as bobadas rematan en cousas graves. 

Sorpresas

Hasta hai pouco meu amigo Xermán subía e baixaba correndo ao Pedroso dúas veces á semana sen pestanexar. Agora pasea polas rúas de Santiago porque seus ósos, con razón, dixéronlle que tiña que facer as cousas con sentidiño.

Bur(r)-ocracia

Polo que parece a Unión Europea, punteira en moitas cousas, está disposta a tomar medidas para diminuír o exceso de burocracia nas empresas.