Os arquitectos galegos recoñeen "unha débeda de agradecemento permanente" co desparecido Fernández-Albalat

Andrés Fernández-Albalat Lois.

O Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia (COAG)

lamenta o pasamento de Andrés Fernández-Albalat Lois (A Coruña, 1924): “O noso

benquerido compañeiro e decano-fundador do noso colexio nos anos setenta. E

unímonos á dor da súa familia e expresamos o noso acompañamento ante tan

sensible perda”. Mañá martes celebrarase na Coruña un funeral na igrexa

conventual dos dominicos ás 13 horas.

O Colexio de Arquitectos de Galicia outorgoulle

en 2013 o Premio Especial á Traxectoria Profesional na décimo quinta edición

dos Premios COAG, distinción que recolleu nun acto que se celebrou no Teatro

Rosalía da cidade herculina. Daquela, o galardoado lembraba con cariño e, desde a obxectividade que marca o tempo, o seu proxecto

circular para a fábrica

de cerámica e sede do Laboratorio de Formas de Galicia en Sargadelos ou o

estilo industrial da fábrica de Coca-Cola, que desenvolveu xunto co arquitecto

Antonio Tenreiro. Sobre a situación da arquitectura, Fernández-Albalat sostiña

que xa están remitindo os iconos arquitectónicos para dar paso a obras galegas

de calidade, a pesar de que existe “mellor linguaxe que ideas”, segundo engadía

hai seis anos.

A delegación coruñesa, pola súa parte, promoveu

en 2015 a mostra “ANDRÉS FERNÁNDEZ-ALBALAT LOIS, ARQUITECTO”, que recollía

material do seu arquivo, planos orixinais, debuxos, fotografías e demais

documentos de tres obras súas: a fábrica de Sargadelos en Cervo (Lugo), 50

vivendas subvencionadas en Fontán-Sada e o núcleo parroquial de San Fernando en

Santiago de Compostela. O finado deixa un regueiro de obras de todo tipo en

diversos lugares de Galicia.

A decana do COAG, Elena Ampudia, que

destaca da persoa a súa valía, trato afable e humildade, sinala que Albalat foi

un referente para a arquitectura galega e española: “Como arquitecto, foi un

precursor da modernidade en Galicia, un visionario cando deseñou aquel proxecto

de vangarda ideando un eixo urbano A Coruña-Ferrol arredor das rías, e un

mestre dos arquitectos galegos. Ademais foi profesor de moitas promocións na

Escola Técnica Superior de Arquitectura de A Coruña e decano-fundador do noso

colexio, sentando as bases da relevancia profesional, social e cultural da nosa

entidade. Por iso, os arquitectos galegos, que hoxe nos sentimos orfos, temos

una débeda de agradecemento permanente con Albalat”.

Catedrático de Proxectos Arquitectónicos da ETSA

de A Coruña, Albalat fixera dous cursos de Ciencias Exactas en Santiago antes

de titularse en 1956 na Escola Técnica Superior de Arquitectura de Madrid.

Formaba parte do Instituto Cornide de Estudos Coruñeses, Museo do Pobo Galego e

das academias galegas das Ciencias, Belas Artes e a Real Academia Galega, entre

outros organismos e institucións.